Το Τέλος μιας Μαθητείας και η Αρχή μιας Νέας…

…άλλη μια φορά, με συναίσθημα (κακή μετάφραση του “once more, with feeling”). Όσοι από σας διαβάζετε τούτο εδώ το blog από τα μικράτα του, ίσως θυμάστε αυτό εδώ το post, όπου είχα γράψει για την αποφοίτηση του Δεύτερου Τμήματος της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης του Κέντρου Μελέτης Μύθων και Παραμυθιών. Τότε, εμείς χλωροί ακόμα (ή “ψάρακες”, όπως συνηθίζεται σε άλλους θεσμούς), είχαμε αναλάβει να στήσουμε μια αποχαιρετιστήρια… χμ… σύνθεση, υποθέτω, για τους αποφοιτούντες. Ούτε που μας πέρναγε από το μυαλό (ή μάλλον, έμοιαζε κάτι τόσο μακρινό που ουσιαστικά δεν υπήρχε μέχρι να συμβεί) ότι κάποτε θα βρισκόμασταν εμείς στη θέση τους.

2014-01-29 - The Pot's Tale - Final Image [Belopoulou Myrto] - Ssmall

Να, όμως, που αυτή η μέρα ήρθε, ακριβώς 3 χρόνια, 1 μήνα και 14 ημέρες αργότερα. Δεν ήρθε για όλους όσους ξεκινάγαμε τότε – μερικές από τις συμμαθήτριές μας δεν κατάφεραν να μείνουν μέχρι τέλους, αλλά δεν σημαίνει ότι πάψαμε να τις σκεφτόμαστε. Ο καιρός περνάει, η άμμος του χρόνου τον καταπίνει σαν νερό και ξαφνικά, τις περισσότερες έχουμε να τις  δούμε δύο χρόνια, ενώ ήδη γνωριζόμαστε μεταξύ μας τρία…

2014-01-25 - Adieu

Με τον χρόνο ανέκαθεν είχα πρόβλημα και η συγεκριμένη βραδιά του Σαββάτου δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η Μάνια Μαράτου μας είπε κάποια φορά (στο Εργαστήρι του Έπους) ότι αν αργούμε, πρέπει τουλάχιστον να έχουμε μια επική δικαιολογία. Αυτή τη φορά, εμένα μου την παρείχε η φύση, αφού εν μία νυκτί, δίχως προειδοποίηση, αρρώστησα τόσο πολύ ώστε να ψήνομαι με 40 πυρετό, να πονάω παντού και να σκοντάφτω από την έλλειψη ισορροπίας. Ωστόσο, κατάπια τα σχετικά χημικά και κατάφερα να φτάσω στο Μουσείο Νεώτερης Κεραμεικής, σαν μικρό δίποδο καμίνι.

2014-01-29 - The Pot's Tale - First Image - SmallΗ βραδιά ήταν όμορφη και συγκινητική από όλες τις απόψεις: τους δασκάλους μας, το βίντεο μετά μουσικής και την απλά απίθανη αποχαιρετιστήρια αφήγηση που ετοίμασαν για μας τα παιδιά του νέου τμήματος. Έφτιαξαν ένα κλιμακωτό παραμύθι, με συνοδεία μουσικής, στο οποίο πήραν κάτι από τα πρώτα-πρώτα μας μαθήματα, το συνδύασαν με τα θέματα από τις τελικές μας εργασίες και έβαλαν τον αφηγηματικό μου δίδυμο να τρέχει από συμμαθήτρια σε συμμαθήτρια, αναζητώντας τα πάντα από δαχτυλίδια και καθρέφτες μέχρι φαγητό και όνειρα, προκειμένου ο Ήφαιστος να του επιστρέψει τη φωτιά κι εκείνος να φτιάξει ένα πιθάρι, που να χωρά ένα παραμύθι – ή έναν πίθαρο που να χωρά έναν μύθαρο – “το κουκί και το ρεβίθι”.

Ακόμα και τώρα που είμαι αισθητά καλύτερα, δυσκολεύομαι να περιγράψω εντίμως το συναίσθημα της βραδιάς, τόσο συμπαγές μέσα στην αίθουσα που μπορούσες να το κόψεις με σπαθί. Δυο πράγματα μόνο με θλίβουν κάπως: το γεγονός ότι δεν στάθηκε δυνατό να βρίσκονται εκεί όλοι μας οι δάσκαλοι, όπως η Κατερίνα Βλάχου και η Σύλβια Βενιζελέα κι ακόμα άλλοι που είναι φυσικά ακόμα πιο δύσκολο, αφού διαμένουν στο εξωτερικό, αλλά κυριότερα το ότι ήμουν σε τόσο άθλια κατάσταση – δεν είμαι σίγουρος ότι είπα όλα όσα θα ήθελα να πω, με τον τρόπο που ήθελα να τα πω, στα καινούργια παιδιά που έκαναν αυτή την όμορφη, συγκινητική δουλειά, στις συμμαθήτριές μου, στους δασκάλους μας.

2014-01-25 - with Feeling

Από όσα είδα πάντως και από όσα άκουσα, μπορώ να πω στα καινούργια παιδιά το εξής: η καρδιά σας βρίσκεται στο σωστό μέρος και τελικά, το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι να την κρατάτε εκεί. Το σκαρί αυτό είναι καλοτάξιδο και κάθε μέρα πάνω του είναι ένα καινούργιο θαύμα – είτε κοράλια στα βαθιά νερά με όλα τα χρώματα της Ίριδας, είτε χαλίκια λευκά σαν κόκαλα που τα ‘χει πλύνει η καταιγίδα και τα έχει θρυμματίσει ο χρόνος, ή ό,τι άλλο βάλει ο νου σας στον ύπνιο και στον ξύπνιο.

Να ‘ναι το ταξίδι σας μακρύ,

Α.Μ.

Υ.Γ.1: Ναι, αποφοίτησε ΚΑΙ η Γεωργία Λαζάρου, το καλό στοιχειό της σχολής (για να μην πω το genius loci του μουσείου), αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν θέλει και πολύ για να την κάνει άλλη μια δόση, έτσι για το καλό βρε αδερφέ!

Υ.Γ.2: Δεν ξέρω επιβεβαιωμένα ότι το πιθάρι της ιστορίας είναι το ίδιο πιθάρι με αυτό στα σκίτσα – όμως σίγουρα θα μπορούσε. Το πρώτο σκίτσο είναι της Μυρτώς Μπελοπούλου, που είχαμε μαζί μας μόνο τον πρώτο χρόνο.

Υ.Γ.3: Τις φωτογραφίες τις *εχμ* “δανείστηκα” από το Κέντρο Μελέτης Μύθων και Παραμυθιών.

Παραμυθόγραμμα Σεπτεμβρίου 2013

2013-09-06 - Troll Faun With Branch by Marishka Kleyman - ModΌπως συζητούσε με έναν φίλο τις προάλλες, ο Σεπτέμβριος θα έπρεπε να λέγεται “ο Μήνας του Λυκόφωτος” – είναι εκείνος ο μήνας που ο περισσότερος κόσμος (ειδικά στις εποχές που ζούμε) κάνει τις διερευνητικές κινήσεις της σαιζόν, δεν είναι βέβαιος τι και πότε θα κάνει, ψάχνει αν μπορεί να σχηματίσει το νέο του πρόγραμμα και γενικά, ερωτήσεις τύπου: “τι κάνεις τότε;” ή “θα έχεις χρόνο όταν…;” δύσκολα βρίσκουν απάντηση. Για μένα, φέτος, είναι ένας μήνας που συνδυάζει αυτό το στοιχείο – τις προοπτικές του άμεσου μέλλοντος – καθώς και τη δυνατότητα να δω φίλους που δεν μπόρεσα να δω όλο το καλοκαίρι διότι έτρεχα / δούλευα / πάσχιζα να βρω χρόνο για τις προθεσμίες και λίγο ύπνο (αποτυγχάνοντας και στα δύο, ως συνήθως).

Κατά τα άλλα, η ζέστη (προς το παρόν) έσπασε και φυσικά θα ευχηθώ καλό χειμώνα (και σ’ όποιους δεν αρέσει, tough luck), παρόλο που φυσικά προηγείται το φθινόπωρο, με το οποίο επίσης δεν έχω καυγά, αν εξαιρέσει κανείς την υγρασία.

Αφηγηματικά θα είναι μάλλον μια ενδιαφέρουσα χρονιά και ελπίζω όχι με τον κινεζικό τρόπο (ενδιαφέροντες καιροί ως κατάρα).  Όσο κι αν θέλουμε να σφυράμε αδιάφορα, η Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης τελείωσε για μας (παρόλο που ακόμα δεν έχω σώσει να ανεβάσω το σχετικό κείμενο, αλλά θα το κάνω), πράγμα που σημαίνει ότι μετά από δύο χρόνια θα πρέπει να διαθέσουμε διαφορετικά το “κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακό” μας. Φυσικά, δεν λείπουν οι ευκαιρίες, αφού το Εργαστήρι του Έπους συνεχίζει για τρίτη χρονιά, προσδοκώντας φέτος νέο αίμα, η Σχολή θα καλοσωρίσει νέους μαθητές που θα ξεκινήσουν το ταξίδι στο δικό τους ιδιόμορφο καράβι και φυσικά αναμένονται πάλι εργαστήρια, εκδηλώσεις, παραστάσεις και… ε. θα δούμε.

Λόγω φόρτου εργασίας, τον Αύγουστο δεν κατάφερα να βγάλω Παραμυθόγραμμα, πράγμα που με λυπεί ιδιαίτερα, όπως και το γεγονός ότι δεν μπόρεσα να πάω σε κανένα από τα φεστιβάλ της Τζιας, του Πηλίου ή της Βοιωτίας. Οι θεοί βλέπουν των ανθρώπων τα σχέδια και γελούν.

Όλα αυτά όμως, θα τα δούμε στην πορεία. Στο μεταξύ…

Παρασκευή, 06/09, Έναρξη στις 20:30 – Βραδιά Επικής Αφήγησης στο Μαραθώνα (Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, Λεωφόρος Μαραθώνος και 25ης Μαρτίου, Μαραθώνας).

Κυριακή, 08/09. Έναρξη στις 20:00 – “Παραμυθένιες Γειτονιές” (Δημοτική Βιβλιοθήκη Μεταμόρφωσης, Μεταμόρφωση).

Κυριακή, 08/09, Έναρξη στις 19:30 – “Ιστορίες του Φεγγαριού και του Σκότους” (Προαύλιο Αγ.Αθανασίου, Πύργος Κορινθίας, Δήμος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης).

Κυριακή, 15/09, Έναρξη στις 10:30 – “Παραμύθια Μυθιακά, με Πηλό Πλασμένα” (Αριστερή Πτέρυγα Κέντρου Τεχνών, Πάρκο Ελευθερίας, Αθήνα).

Κυριακή, 15/09, Έναρξη στις 16:30 – “Epic-νικ 2” (Λόφος της Πνύκας).

Τετάρτη, 18/09, Έναρξη στις 20:00 – “Η Δύναμη της Φύσης” (Προαύλιος χώρος Ναού Αγ. Παρασκευής, Μεταμόρφωση, δίπλα στον πεζόδρομο του Δημαρχείου).

Σάββατο, 21/09, Έναρξη στις ??:?? – Αφήγηση στην Ευρωπαϊκή Ημέρα Γλωσσών (Πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα).

Κυριακή, 22/09, Έναρξη στις 15:30 – Πρώτη Συνάντηση Τρίτης Χρονιάς του Εργαστηρίου του Έπους (Αγ.Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, Λόφος του Φιλοπάππου, Αθήνα).

Κυριακή, 22/09, Έναρξη στις 19:30 – “Παραμύθι: Από τον Παππού στον Δάσκαλο” (Πνευματικό Κέντρο Δήμου Φιλαφεέλφειας “Αθανάσιος Διάκος”, Ν.Τρυπιά 45, Ν.Φιλαδέλφεια).

Παρασκευή 27/09, Έναρξη στις 19:00 – “Κι Αν Σου Μιλώ με Παραμύθια” (Πεζόδρομος Κεραμεικού, Γκάζι).

Παρασκευή, 27/09, Έναρξη στις 10:00 – “Νεμέα: Ξετυλίγοντας το Κουβάρι του Χρόνου” (Μουσείο Αρχαίας Νεμέας, Νεμέα).

Σάββατο, 28/09, Έναρξη στις 11:30 – “Νεμέα: Ξετυλίγοντας το Κουβάρι του Χρόνου” (Μουσείο Αρχαίας Νεμέας, Νεμέα).

Κυριακή, 29/09, Έναρξη στις 11:30 – Πρώτη Ανοικτή Συνάντηση Ομάδας Φίλων των Παραμυθιών (Εργαστήρι Μελέτης της Παιδικής Ηλικίας, Ιωάννου Φιλήμωνος 3, πίσω από την Αμερικάνικη Πρεσβεία – ΠΡΟΣΟΧΗ! Δείτε κι εδώ!).

Κυριακή, 29/09, Έναρξη στις 19:00 – “Κι Αν Σου Μιλώ με Παραμύθια” (Θησείο, απέναντι από τον σταθμό).

Κυριακή, 29/09, Έναρξη στις 21:00 – “Αχ Σαλονίκη μου” (Μουσείο Νεώτερης Κεραμεικής, Μελιδώνη 4-6. Θησείο).

Κυριακή, 29/09, Έναρξη στις 11:30 – “Νεμέα: Ξετυλίγοντας το Κουβάρι του Χρόνου” (Μουσείο Αρχαίας Νεμέας, Νεμέα).

Αυτά προς το παρόν. Σύντομα θα υπάρξουν κι άλλα και όπως πάντα, αν γνωρίζετε κάτι, μου διέφυγε κάτι και ούτω καθεξής, ένα comment αρκεί για να το προσθέσω.

Καλό Βοηδρομιόνα (αρχαίος αττικός Σεπτέμβριος),

Α.Μ.

Στου Λιμανιού τη Μπούκα…

Ήρθε η 1η Ιουνίου και πέρασε – έξι από εμάς παρουσιάσαμε τις τελικές μας εργασίες για τη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης. Ήρθε η 8η Ιουνίου και πέρασε – οι άλλες πέντε συμμαθήτριές μας παρουσίασαν τις δικές τους εργασίες. Ήρθε η 9η Ιουνίου και πέρασε – η δασκάλα μας, Σύλβια Βενιζελέα, μας καλοδέχτηκε σπίτι της, όπου καθίσαμε και είδαμε, σχολιάσαμε και μείναμε άναυδοι από τη Mahabharata των 5,5 ωρών του Peter Brook. Πριν από δυο εβδομάδες, συνόδεψα την ανακοίνωση των παρουσιάσεών μας με ένα κείμενο. Ρίξτε του πάλι μια ματιά…

Του ρίξατε; Ωραία. Ακολουθώντας την ίδια μεταφορά, αυτή τη στιγμή στεκόμαστε στου λιμανιού τη μπούκα και σαν τον Οδυσσέα στη γη των Λαιστρυγόνων, έχουμε δέσει απ’ έξω, σε έναν τόπο όπου η νύχτα συναντά τη μέρα – και περιμένουμε…

2013-06-14 - Misty Port Mod

Έχει ειπωθεί ότι από το τρίτο αυτό τμήμα της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης, είμαι ο πιο κυνικός – όχι αδίκως. Έχει επίσης ειπωθεί ότι ίσως κάποτε πήρα την απόφαση να βλέπω έτσι τον κόσμο, να υποδύομαι από τότε και στο εξής αυτόν που είμαι – όχι άστοχα. Σε κάθε περίπτωση όμως, βρίσκω ότι δεν μου πάει η καρδιά να γράψω το κείμενο που έπεται εκείνου, του προηγούμενου – το κείμενο που βρίσκεται ήδη μέσα στο κεφάλι μου και γρατζουνάει επίμονα το εσωτερικό του κρανίου μου. Το καθυστερώ, κωλυσιεργώ, υποδέχομαι πρόθυμα κάθε δικαιολογία και αφορμή για να το κρατώ εκεί, μεταξύ νύχτας και μέρας.

Η πρόσφατη δικαιoλογία μου παρασχέθηκε από την Εμμανουέλα Παπακωνσταντίνου, κατά κόσμον “Μανού”, που το βράδυ ήδη της 8ης Ιουνίου μας είπε: “Είστε να κάνουμε καμιά αφήγηση το ερχόμενο Σάββατο, τώρα που είμαστε ζεστοί; Ούτε θέμα ούτε τίποτα – πάμε όσοι θέλουμε και λέμε”. Αυτό χρειάστηκε όλο κι όλο κι έτσι, αντί να βγάλω από μέσα μου εκείνοτο επίμονο κείμενο, γράφω αυτό εδώ.

Το Σάββατο, 15 Ιουνίου και ώρα 20:00, τα Κλωθογυρίσματα θα αφηγηθούν ιστορίες που αγαπούν στο “Salta Conmigo” (Λεπενιώτου 11, Ψυρρή). Όσοι πιστοί προσέλθετε και η είσοδος ελεύθερη.

Δεν θέλουμε ακόμα να ξυπνήσουμε από τ’ όνειρο κι έτσι δώσαμε στους εαυτούς μας “πέντε λεπτάκια ακόμα”, στου λιμανιού τη μπούκα…

Α.Μ.

Παραμυθόγραμμα Ιουνίου 2013

2013-06-06 - Troll SkaldΠερνάει ο καιρός κι άλλος βλέπει τις μέρες να πετούν σαν πουλιά κι άλλος απ’ τα μαλλιά τις αρπάζει. Μα λένε πως σοφός είναι εκείνος που τις βλέπει όπως είναι – στάλες νερό που τις καταπίνει λαίμαργα η άμμος του χρόνου – και τυχερός, εκείνος που τις βλέπει μία-μία, με το φως να περνά από μέσα τους και να φτιάχνει γέφυρες, όπως τα αθώα μας καλοκαίρια, που πιέζαμε με τον αντίχειρα το στόμιο του λάστιχου.   Πού πήγαν οι παλιοί μας φίλοι και τι απέγιναν οι αγαπημένοι εχθροί των παιδικών μας χρόνων; Μερικές φορές, την ώρα των Λαιστρυγόνων, όταν η νύχτα συναντά τη μέρα, αναρωτιέμαι αν ποτέ υπήρξαν – κι άλλες φορές, όταν ο κόσμος γίνεται ξερός, βαρύς και κοφτερός, αναρωτιέμαι αν υπήρξε οτιδήποτε άλλο.

Έχω μια πηγαία πίστη πως ότι μας συμβαίνει, αφού περάσει η στιγμή του, είναι απλά μια ιστορία – τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Μέρα τη μέρα και χρόνο το χρόνο πείθομαι όλο και περισσότερο για την αλήθεια αυτής της ιδέας, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβάνομαι ότι οι ιστορίες που μας πληγώνουν περισσότερο είναι εκείνες που αφήσαμε στη μέση – ή εκείνες που δεν συνέβησαν ποτέ.

Θέλω να πω κι άλλα, αλλά θα χαλιναγωγήσω τον εαυτό μου μέχρι να αφηγηθούν οι υπόλοιπες συμμαθήτριες της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης, αυτό το Σάββατο. Θα αρκεστώ λοιπόν σε αυτά και σε εκείνα.

Avanti λοιπόν στο Παραμυθόγραμμα, αφού ευχαριστήσω τον Γιώργο Ρομπόλα της Metropolis (Free Press), ο οποίος παρέθεσε στο άρθρο του την άποψή μου για την αφήγηση και το blog μου ως πηγή ενημέρωσης για τον χώρο.

Σάββατο, 01/06, Έναρξη στις 20:00 – Ο Δημήτρης Προύσαλης στην 36η Έκθεση Βιβλίου (Εκδόσεις Απόπειρα,  Περίπτερο 21, Πεδίον του Άρεως).

Σάββατο, 01/06, Έναρξη στις 20:00 – Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης – Αφηγήσεις Εκπαιδευόμενων Αφηγητών (Μουσείο Νεώτερης Κεραμεικής, Μελιδώνη 4-6, Θησείο).

Δευτέρα, 03/06, Έναρξη στις 20:00 – Ο Δημήτρης Προύσαλης στην 36η Έκθεση Βιβλίου (Εκδόσεις Απόπειρα,  Περίπτερο 21, Πεδίον του Άρεως).

Παρασκευή, 07/06, Έναρξη στις 20:00 – Παρουσίαση Συλλογής ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ (“ΡΟΥΦ”, Κωνσταντινουπόλεως 10, Αθήνα).

Σάββατο, 08/06, Έναρξη στις 20:00 – Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης – Αφηγήσεις Εκπαιδευόμενων Αφηγητών (Μουσείο Νεώτερης Κεραμεικής, Μελιδώνη 4-6, Θησείο).

Πέμπτη, 06/06, Έναρξη στις 20:30 – Οι Πέμπτες των Παραμυθιών στο “Ακρότεχνο” (Χώρος Τέχνης “Ακρότεχνο”, Θεμιστοκλέους 31, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα).

Πέμπτη, 13/06, Έναρξη στις 20:30 – Οι Πέμπτες των Παραμυθιών στο “Ακρότεχνο” (Χώρος Τέχνης “Ακρότεχνο”, Θεμιστοκλέους 31, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα).

Δευτέρα, 15/06 μέχρι Κυριακή, 15/09 – “Future Library” (δράσεις, εκδηλώσεις, αφηγήσεις και άλλα πολλά από βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα – δείτε το link για περισσότερα).

Παρασκευή, 14/06, Έναρξη στις 20:30 – “Η Χρυσή Πορτοκαλέα” (Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων Φοίβου Ανωγειανάκη, Διογένους 1-3, Πλάκα, Πλατεία Αέρηδων).

Σάββατο, 15/06, Έναρξη στις 20:00 – “Στου Λιμανιού τη Μπούκα…” (“Salta Conmigo”, Λεπενιώτου 11, Ψυρρή).

Κυριακή, 16/06, Έναρξη στις 10:30 – “Χρώματα στα Παραμύθια” (Βορέειος Βιβλιοθήκη Αμαρουσίου, Στ.Δραγούμη 30 και Μιλτιάδου).

Δευτέρα, 17/06, Έναρξη στις 19:45 – “Χρώματα στα Παραμύθια” (Κεντρικό Αναγνωστήριο Εθνικής Βιβλιοθήκης, Πανεπιστημίου 32, Αθήνα).

Δευτέρα, 17/06, Έναρξη στις 20:30 – “Ιστορίες Κύλησαν στου Φεγγαριού την Άκρη…” (Πολιτιστικό Κέντρο “Ακαδήμεια”, Μαραθωνομάχων 8, Ακαδημία Πλάτωνος).

Τετάρτη, 19/06, Έναρξη στις 20:00 – Ιστορίες για την Τρέλα στη Λέσχη Αφήγησης “Λες;” (Θεατράκι Κεραμεικού, τέρμα Μελιδώνη, εκεί που συναντά τον πεζόδρομο της Ερμού, Κεραμεικός).

Τετάρτη, 19/06, Έναρξη στις 20:30 – “Σαν από Καθαρή Μαγεία…” (Πολιτιστικό Κέντρο “Ακαδήμεια”, Μαραθωνομάχων 8, Ακαδημία Πλάτωνος).

Πέμπτη, 20/06, Έναρξη στις 20:30 – Οι Πέμπτες των Παραμυθιών στο “Ακρότεχνο” (Χώρος Τέχνης “Ακρότεχνο”, Θεμιστοκλέους 31, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα).

Παρασκευή, 21/06, Έναρξη στις 20:00 – Βραδιά Παραμυθιών και Καραγκιόζη (Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος “Μπερντές”, Αράδου 55, Πλατεία Κύπρου, Άνω Ιλίσια).

Παρασκευή, 21/06, Έναρξη στις 20:30 – Λαϊκά Παραμύθια να Συλλογιέσαι, να Ελπίζεις και να Πράττεις (Resistance Festival, Γεωπονική Σχολή, Ιερά Οδός).

Σάββατο, 22/06, Έναρξη στις 19:30 – Ο Δημήτρης Προύσαλης στην 21η Γιορτή Βιβλίου Παραλίας Βόλου (Παραλία Βόλου, Βόλος)

Κυριακή, 23/06, Έναρξη στις ??:?? – Μονοήμερη Εκδρομή Μετά Αφηγήσεως στη Νεμέα (δείτε το link για περισσότερα).

Τετάρτη, 26/06, Έναρξη στις 18:30 – “Χρώματα στα Παραμύθια” (Δημοτική Βιβλιοθήκη Πεντέλης, Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Δουκίσσης Πλακεντίας).

Τετάρτη, 26/06, Έναρξη στις 20:00 – “Μαύρο – Χρονογραμμή” (Δημοτική βιβλιοθήκη Μεταμόρφωσης, Δημαρχείου 3, Μεταμόρφωση).

Τετάρτη, 26/06, Έναρξη στις 21:00 – “Μ’ Αγαπά – Δε Μ’ Αγαπά” (“Ορίζοντας Γεγονότων”, Κεραμεικού 88, Μεταξουργείο).

Τετάρτη, 26/06, Έναρξη στις 21:45 ” Λαϊκά Παραμύθια για να Συλλογάσαι, να Ελπίζεις και να Πράττεις” (Πάρκο Αντώνη Τρίτση, Αθήνα).

Πέμπτη, 27/06, Έναρξη στις 20:30 – Οι Πέμπτες των Παραμυθιών στο “Ακρότεχνο” (Χώρος Τέχνης “Ακρότεχνο”, Θεμιστοκλέους 31, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα).

Σάββατο, 29/06, Έναρξη στις 11:00 – Πρώτη Ημέρα Εκδηλώσεων Λέσχης Λόγου και Ανάγνωσης Νεμέας (δείτε το link για περισσότερα).

Σάββατο, 29/06, Έναρξη στις 20:30 – Βραδιά Επικής Αφήγησης (Θεατράκι Κεραμεικού, τέρμα Μελιδώνη, εκεί που συναντά τον πεζόδρομο της Ερμού, Κεραμεικός).

Σάββατο, 29/06, Έναρξη στις 20:30 – Τελική Αφήγηση Μαθητείας – Παραμύθια από τα Μέρη της Ανατολής (Πολυχώρος “@Ρουφ”, Κωνσταντινουπόλεως 10, Κεραμεικός).

Σάββατο, 29/06, Έναρξη στις 20:00 – “Αφήγηση Παραμυθιών για Παιδιά και Μεγάλους” (“Η Τζιά μας” – Κέντρο Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Παραλία Κορρησσίας, Τζια).

Κυριακή, 30/06, Έναρξη στις 11:00 – Δεύτερη Ημέρα Εκδηλώσεων Λέσχης Λόγου και Ανάγνωσης Νεμέας (δείτε το link για περισσότερα).

Verba volant, αλλά εγώ έχω απόχη,

Α.Μ.

Υ.Γ. Όπως πάντα, ζητώ συγγνώμη για ό,τι τυχόν μου έχει διαφύγει, δέχομαι ενημερώσεις και φυσικά λυπάμαι για όσα ποστάρονται κατόπιν εορτής και μόνον χάριν πληρότητας.

Αφήγηση – Ημερολόγια Καταστρώματος #4: Απόπλους και Αγκυροβόλι

Να ‘μαστε λοιπόν… Δύο χρόνια, με πρώτα ορόσημα κάπου εδώ και το επόμενο ευθεία μπροστά μας. Μετά από αναζητήσεις, συζητήσεις, άγχη, βρισκόμαστε μία μέρα πριν από ένα μεγάλο λιμάνι στο αφηγηματικό μας ταξίδι – την παρουσίαση των τελικών εργασιών μας για τη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης, ήτοι μια παράσταση μισής περίπου ώρας ο καθένας μας. Δεν θα μπω σε άλλες λεπτομέρειες, διότι έχουμε ήδη δέσει αρκούντωας κόμπο τα σωθικά μας. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές πρακτικού χαρακτήρα πληροφορίες για το πού και πότε θα γίνουν οι εν λόγω παρουσιάσεις, ανοιχτές στο φιλοθεάμον κοινό:

Σάββατο 1 Ιουνιου 2013, Έναρξη στις 20:00, Μουσείο Νεώτερης Κεραμικής (Μελιδώνη 4-6, Θησείο)

1. Αννα Δενδρινού

2. Ανδρέας Μιχαηλίδης

3. Ελίνα Μενούνου

4. Ιωάννα Φραγκίσκου

5. Γεωργία Λαζάρου

6. Εμμανουέλα Παπακωνσταντίνου

Σάββατο 8 Ιουνιου 2013, Έναρξη στις 20:00, Μουσείο Νεώτερης Κεραμικής (Μελιδώνη 4-6, Θησείο)

1. Μαρία Πάντου

2. Κατερίνα Νάκου

3. Χρυσάννα Παππά

4. Lamia Bedioui.

5. Ιωάννα Καψή

Με αυτή τη σειρά θα αφηγηθούμε. Πριν λίγο άρχισα να γράφω δίπλα στο κάθε όνομα και τον τίτλο της παράστασης, αλλά μετά σκέφτηκα ότι έχω τις αμφιβολίες μου κατά πόσο είναι ορθό (αν είναι, θα τους βάλω το πρωί). Επαναλαμβάνω ότι οι παραστάσεις-παρουσιάσεις είναι ανοιχτές στο κοινό και κάθε μία κρατάει περί τη μισή ώρα. Πολλά περνάνε από το μυαλό μου που θα μπορούσα να γράψω εδώ, τόσα πολλά που τελικά βραχυκυκλώνει και σωπαίνω. Θα αρκεστώ σε κάτι που έγραψα τις προάλλες, αφιερωμένο εξαιρετικά στις συμμαθήτριές μου της Σχολής Αφηγηματικής Τέχνης:

2013-05-31 - Dreamship Lineart by Random Squiggle

Δυο χρόνια στο ίδιο καράβι απάνω αρμενίζουμε. Εμείς σκυμένοι στα κουπιά κι εκείνο να πηγαίνει, όπου το θέλει αυτό κι όπου ο νους του ορίζει. Σε πολλά νησιά σταθήκαμε, σε τόπους αλλόκοτους βρεθήκαμε, σε χώρες γεμάτες φόβο, παρέα με καρδιές γεμάτες θάρρος, με συντρόφους τη θλίψη και τη χαρά, συχνά το γέλιο και καμιά φορά το δάκρυ.

Στη μεγάλη μας περιπλάνηση, δεν ήμασταν χαμένοι. Λέγαμε πως αν κάποτε βρίσκαμε λιμάνι μακρινό, στεριωμένο στα κόκκαλα της Γης, θα ρίχναμε τους κάβους – κι ύστερα, ποιος ξέρει…;

Μα να, το λιμάνι φάνηκε μπροστά κι η μακρινή εκείνη ακτή είναι ξάφνου ορατή – κι όσο η περιέργεια μας κρατάει στα κουπιά, ένας μύχιος φόβος κάνει ξαφνικά βαρύ, πολύ βαρύ, του κάβου το σχοινί.

Κι η πυξίδα, γυρίζει σαν τρελή…

Α.Μ.

« Older entries